บทที่ 121

ช่างไม้หลี่มองไปทางจงซิ่วหลิงอย่างตกตะลึง

จงซิ่วหลิงเห็นว่าดึกมากแล้ว จึงไม่อยากอยู่ที่นี่และพูดเรื่องไร้สาระกับเขาอีก นางสะบัดเสื้อผ้า “ข้าต้องกลับไปแล้ว ต่อไปเจ้าก็ไม่ต้องมาหาข้าอีก”

จู่ๆ ช่างไม้หลี่ก็คว้าตัวนางไว้ จงซิ่วหลิงก็ร้องตะโกนด้วยความตกใจ และเบี่ยงตัวออกจากเขา ราวกับว่าเขาเป็นภัยพิบัติอะ...